Współżycie z osobą nieletnią poniżej lat 15 stanowi przestępstwo określone w art. 200 § 1 kodeksu karnego.

W świetle obowiązujących w Polsce przepisów prawa, współżycie z osobą nieletnią poniżej lat 15 lub dopuszczenie się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej stanowi przestępstwo określone w art. 200 § 1 kodeksu karnego (dalej zwany jako k.k.).

Powołany przepis stanowi, że „Kto obcuje płciowo z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania,

podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12”.

Komentowany przepis dotyczy oczywiście sytuacji, gdy do obcowania płciowego lub innej czynności seksualnej dochodzi za zgodą osoby pokrzywdzonej. W przypadku braku takiej zgody w grę wchodzić może odpowiedzialność za gwałt (artykuł 197  k.k.), o ile spełnione są pozostałe znamiona tego przestępstwa.

Dla przypisania odpowiedzialności karnej za czyn z art. 200 § 1 k.k. niezbędne jest ustalenie, że w czasie czynu osoba pokrzywdzona nie miała ukończonych 15 lat. Jeżeli do współżycia doszło po ukończeniu 15 lat, wówczas nie będziemy mieli do czynienia z przestępstwem.

W świetle omawianego przestępstwa zagrożone karą jest obcowanie płciowe z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszczenie się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadzenie jej do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania. O ile pojęcie „obcowania płciowego” nie nastarcza problemów z jego interpretacją, o tyle  interpretacja „innej czynności seksualnej” może stanowić pewien problem i rodzić wątpliwości, czy w danym przypadku mamy do czynienia z inną czynnością seksualną czy tylko np. z naruszeniem nietykalności cielesnej drugiej osoby. W pojęciu „innej czynności seksualnej” mieszczą się zachowania, nie będące obcowaniem płciowym, dotyczące szeroko rozumianego życia płciowego człowieka, które polegają na kontakcie fizycznym sprawcy i pokrzywdzonego (np. dotykanie narządów płciowych ofiary, piersi, pewnego rodzaju pocałunki).

Wiek sprawcy.

Dla przypisania sprawcy przestępstwa z art. 200 § 1 k.k. niezbędne jest, aby ukończył on w chwili czynu lat. 17. Zgodnie bowiem z art. 10 § 1 k.k. na zasadach określonych w kodeksie karnym odpowiada ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu 17 lat. Wprawdzie ustawodawca przewidział sytuacje, gdy osoba po ukończeniu lat. 15 odpowiada jak dorosły, jednak nie dotyczy to przestępstwa z art. 200 k.k. Jeżeli więc dojdzie do obcowania płciowego szesnastolatka z czternastolatką, szesnastolatek nie poniesie odpowiedzialności karnej przewidzianej w artykule 200 § 1 k.k. Nie oznacza to jednak, że za swoje zachowanie szesnastolatek nie poniesie żadnej sankcji. W przypadku ujawnienia zdarzenia, o którym mowa, wobec szesnastolatka mogą zostać wyciągnięte konsekwencje przewidziane w ustawie postępowanie w sprawach nieletnich. Jeżeli współżycia z czternastolatką dopuści się osoba, która ukończyła 17 lat, wówczas będzie odpowiadała za czyn z art. 200 § 1 k.k., nawet jeżeli do zdarzenia dojdzie tydzień po ukończeniu przez sprawcę 17 roku życia. W świetle prawa karnego osoba, która ukończyła 17 lat jest dorosła i może ponosić odpowiedzialność karną za swoje czyny.

W razie pytań lub wątpliwości związanych z powyższą tematyką, a także w sytuacji gdy potrzebujecie Państwo pomocy prawnej zapraszam do kontaktu. Specjalizuję się w prowadzeniu spraw karnych (obrona osób oskarżonych, reprezentacja osób pokrzywdzonych), spraw rodzinnych (rozwody, alimenty, kontakty z dziećmi, władza rodzicielska) oraz spraw gospodarczych (kredyty frankowe, sprawy o zapłatę). 

Zapraszam także do zapoznania się z innymi artykułami, związanymi z tematyką karną, rodzinną, gospodarczą (sprawy frankowe) umieszczonymi na mojej stronie internetowej.

Adwokat Tomasz Jaroszewicz

Kancelaria Adwokacka w Białymstoku

ul. Żurawia 35, 15-540 Białystok

tel. 883 933 850