Zniszczenie rzeczy (mienia).

Odpowiedzialność karna za przestępstwo zniszczenia mienia została uregulowana w art. 288 kodeksu karnego.

Odpowiedzialność karna za przestępstwo zniszczenia mienia została uregulowana w art. 288 kodeksu karnego. W myśl art. 288 § 1 kodeksu karnego„Kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku,podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”. „W wypadku mniejszej wagi, sprawcapodlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku” (art. 288 § 2 kodeksu karnego).

Omawiane przestępstwo może być popełnione tylko umyślnie, w zamiarze bezpośrednim jak i ewentualnym, co oznacza, że dla przypisania odpowiedzialności karnej niezbędne jest wykazanie, że sprawca miał zamiar popełnić przestępstwo, tj. chciał je popełnić (zamiar bezpośredni) lub przewidując możliwość popełnienia przestępstwa godził się na to (zamiar ewentualny). Nie popełni przestępstwa osoba, która zniszczyła lub uszkodziła cudzą rzecz nieumyślnie, niechcący, nie mając takiego zamiaru.

Zachowanie sprawcy polega na zniszczeniu, uszkodzeniu lub uczynieniu rzeczy niezdatnej do użytku. Przez zniszczenie rzeczy należy rozumieć całkowite i nieodwracalne jej unicestwienie. Uszkodzenie rzeczy oznacza naruszenie jej struktury, bez całkowitego zniszczenia. Uczynienie rzeczy niezdatną do użytku uniemożliwia używanie jej zgodnie z dotychczasowym przeznaczeniem.

Wypadek mniejszej wagi.

W wypadku mniejszej wagi, sprawcapodlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku” (art. 288 § 2 kodeksu karnego).

Ustawodawca w żadnym przepisie nie uregulował pojęcia „wypadku mniejszej wagi”. Każdorazowo decyzja w tym przedmiocie, czy dane zachowanie uznać za wypadek mniejszej wagi czy też nie, należy do sądu rozpoznającego konkretną sprawę. Aby sąd uznał czyn sprawcy za wypadek mniejszej wagi należy przedstawić sądowi przekonywujące argumenty. Uznanie zachowania sprawcy za wypadek mniejszej wagi wiąże się automatycznie z mniejszą karą wymierzoną w wyroku skazującym.

Tryb ścigania.

Ściganie przestępstwa określonego w art. 288 § 1 lub 2 kodeksu karnego następuje na wniosek pokrzywdzonego. Bez złożenia stosownego wniosku organy ścigania nie mogą prowadzić sprawy karnej. Należy pamiętać, że wniosek o ściganie może być cofnięty w postępowaniu przygotowawczym za zgodą prokuratora, a w postępowaniu sądowym za zgodą sądu - aż do zamknięcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej. W sprawach, w których akt oskarżenia wniósł oskarżyciel publiczny, cofnięcie wniosku po rozpoczęciu przewodu sądowego jest skuteczne, jeżeli nie sprzeciwi się temu oskarżyciel publiczny obecny na rozprawie lub posiedzeniu. Ponowne złożenie wniosku jest niedopuszczalne.

Zniszczenie rzeczy – przestępstwo czy wykroczenie.

Zniszczenie, uszkodzenie lub uczynienie niezdatnej do użytku cudzej rzeczy należy do czynów przepołowionych co oznacza, że w zależności od wysokości wyrządzonej szkody mamy do czynienia z przestępstwem albo wykroczeniem. Jeżeli wartość szkody nie przekracza 500 zł sprawca odpowie za wykroczenie z art. 124 § 1 kodeksu wykroczeń, a nie za przestępstwo z art. 288 § 1 kodeksu karnego. Jeżeli wartość szkody przekracza 500 złotych wówczas sprawca poniesie odpowiedzialność za popełnienie przestępstwa. Z punktu widzenia sprawcy różnica jest ogromna, ponieważ kara za przestępstwo z art. 288 § 1 kodeksu karnego może być orzeczona w wymiarze od 3 miesięcy do 5 lat. W przypadku wykroczenia z art. 124§ 1 kodeksu wykroczeń ustawodawca przewidziałkarę aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

Przykłady praktyczne.

Omawiane przestępstwo ma charakter powszechny i występuje stosunkowo często. Z najbardziej typowymi przykładani przestępstwa z art. 288 § 1 kodeksu karnego mamy do czynienia  w sytuacji zniszczenia lub uszkodzenia np. telefonu, samochodu, nieruchomości lub innych przedmiotów należących do pokrzywdzonego. Także umieszczenie graffiti na budynku, bez zgody właściciela czy zarządcy, będzie uznane za przestępstwo uszkodzenia mienia - o ile zmycie malunków będzie wiązało się z nakładami finansowymi. Oczywiście w każdym przypadku o tym, czy mamy do czynienia z przestępstwem czy z wykroczeniem będzie decydowała wartość wyrządzonej przez sprawcę szkody.

 

W razie pytań lub wątpliwości związanych z powyższą tematyką, a także w sytuacji gdy potrzebujecie Państwo pomocy prawnej zapraszam do kontaktu. Specjalizuję się w prowadzeniu spraw karnych (obrona osób oskarżonych, reprezentacja osób pokrzywdzonych), spraw rodzinnych (rozwody, alimenty, kontakty z dziećmi, władza rodzicielska) oraz spraw gospodarczych (kredyty frankowe, sprawy o zapłatę). 

Zapraszam także do zapoznania się z innymi artykułami, związanymi z tematyką karną, rodzinną, gospodarczą (sprawy frankowe) umieszczonymi na mojej stronie internetowej.

 

Adwokat Tomasz Jaroszewicz

Kancelaria Adwokacka w Białymstoku

ul. Żurawia 35, 15-540 Białystok

tel. 883 933 850