W myśl art. 264 § 2 kodeksu karnego "Kto wbrew przepisom przekracza granicę Rzeczypospolitej Polskiej, używając przemocy, groźby, podstępu lub we współdziałaniu z innymi osobami,podlega karze pozbawienia wolności do lat 3”.

Odpowiedzialność karna za nielegalne przekroczenie granicy Polski została uregulowana w art. 264 kodeksu karnego. W myśl art. 264 § 2 kodeksu karnego „Kto wbrew przepisom przekracza granicę Rzeczypospolitej Polskiej, używając przemocy, groźby, podstępu lub we współdziałaniu z innymi osobami,podlega karze pozbawienia wolności do lat 3”.

Powołany wyżej przepis ma na celu zapewnienie ochrony granicy państwowej przed jej nielegalnym przekroczeniem. Nielegalnym przekroczeniem granicy będzie jej pokonanie w miejscu do tego niewyznaczonym jak też w miejscu wyznaczonym, jednak w sposób sprzeczny z prawem, np. bez wymaganych dokumentów. Z przestępstwem będziemy mieć do czynienia wówczas, gdy do przekroczenia granicy dojdzie przy użyciu przemocy, groźby, podstępu lub we współdziałaniu z innymi osobami. Nie będziemy mieli zatem do czynienia z przestępstwem, gdy ktoś omyłkowo przekroczy granicę Polski, np. w trakcie grzybobrania, spaceru czy rajdu rowerowego.

Odpowiedzialność karna za organizację przekraczania granicy Polski.

Surowszą odpowiedzialność ustawodawca przewidział za organizowanie przekraczania granicy Polski. Została ona uregulowana w art. 264 § 3 kodeksu karnego który mówi, że „Kto organizuje innym osobom przekraczanie wbrew przepisom granicy Rzeczypospolitej Polskiej,podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8”.

Z uwagi na wysokość ustawowego zagrożenia karą, postępowanie w sprawie organizacji przekraczania granicy prowadzi się w formie śledztwa. Sprawę zatem prowadzi prokurator zlecając jedynie poszczególne czynności funkcjonariuszom policji.

Przez pojęcie organizowania przekraczania granicy należy rozumieć wszelkie czynności, które mogą doprowadzić do tego, że inne osoby w sposób nielegalny przekroczą granicę. Pojęcie organizowanie jest bardzo szerokie i może obejmować takie zachowania jak informowanie nielegalnych migrantów o miejscu przekroczenia granicy, dostarczanie środków transportu, komunikacji, miejsca pobytu w kraju, zapewnienie ochrony, itp. 

W praktyce często dochodzi do sytuacji, że osoby dostarczające środki transportu czy przewożące nielegalnych migrantów oskarżane są o pomocnictwo do przestępstwa organizowania przekroczenia granicy wbrew przepisom. W takiej sytuacji zachowanie sprawcy kwalifikowane jest jako przestępstwo z art. 18 § 3 kodeksu karnego w związku z art. 264 § 3 kodeksu karnego.

Za pomocnictwo odpowiada osoba, która w zamiarze, aby ktoś inny dokonał czynu zabronionego swoim zachowaniem ułatwia mu jego popełnienie. W praktyce pomocnictwo polega na dostarczaniu narzędzi, środka transportu, udzielaniu rad lub informacji. W świetle polskiego prawa karnego za pomocnictwo sąd wymierza karę w granicach przewidzianych dla sprawstwa. Oznacza to, że kara za pomocnictwo w organizacji przekroczenia granicy może zostać wymierzona od 6 miesięcy do 8 lat pobawienia wolności.

W razie pytań lub wątpliwości związanych z powyższą tematyką, a także w sytuacji gdy potrzebujecie Państwo pomocy prawnej zapraszam do kontaktu. Specjalizuję się w prowadzeniu spraw karnych, rodzinnych (rozwody, alimenty, kontakty z dziećmi, itp.) i gospodarczych (kredyty frankowe).

Zapraszam także do zapoznania się z innymi artykułami, związanymi z tematyką karną, rodzinną, gospodarczą (sprawy frankowe) umieszczonymi na mojej stronie internetowej.

Adwokat Tomasz Jaroszewicz

Kancelaria Adwokacka w Białymstoku

ul. Żurawia 35, 15-540 Białystok

tel. 883 933 850